Archiwa kategorii: Zioła

Gojnik (Sideritis Scardica) – Herbata Górska

gojnik

GOJNIK (Sideritis Scardica) to roślina występująca w wysokich partiach górskich powyżej 1000 m npm. Pierwsze wzmianki o Gojniku pojawiły się w I w.n.e w dziele „materia Medica” lekarza i botanika, Pedaniusa Dioscoridesa. W starożytności napar z tej rośliny podawano żołnierzom w celu regeneracji sił oraz szybkiego gojenia się ran.
Gojnik zwany również Herbatę Górską używano przy przeziębieniu, grypie, w leczeni zapalenia oskrzeli, duszności, w przebiegu choroby nerek, dolegliwościach układu pokarmowego, infekcjach dróg moczowych oraz chorobach prostaty i reumatyzmie. Napar poprawiał kondycję fizyczną i psychiczną. Herbata Górska jest bogatym źródłem składników mineralnych takich jak cynk, sód, magnez, miedź, kobalt. Stanowi bogate źródło żelaza, dzięki któremu picie naparu z Gojnika wspomaga układ krążenia, wzmacnia odporność, pomaga w walce z niedokrwistością i zmęczeniem, a także w naturalny sposób reguluje ciśnienie krwi i temperaturę ciała. Wspomaga układ krążenia i pomaga organizmowi w pozbywaniu się toksyn. Zawiera taniny, olejki eteryczne i jest naturalnym przeciwutleniaczem. Uznawany jest także za skuteczny afrodyzjak i z tego powodu bywa też nazywany w niektórych regionach „bułgarską viagrą”.

Według najnowszych badań niemieckiego biologa molekularnego oraz lekarza z kliniki Neurologicznej Uniwersytetu w Magdeburgu prof. Jensa Pahnke podnosi on wydajność mentalną mózgu oraz hamuje stany zapalne, ma też istotny wpływ na usuwanie złogów białkowych w mózgu, które są głównym sprawcą demencji starczej i choroby Alzheimera.

Stosowanie: 1-2 kwiatki wrzucić do szklanki, zalać gorącą wodą i zaparzać ok. 3-5 minut pod przykryciem. Otrzymamy żółto-zielony napar o charakterystycznym smaku.

Galgant – mielony korzeń

Galgant - mielony korzeńGalgant mielony korzeń to przyprawa przypominająca w smaku imbiru. Nadaje się do potraw mięsnych, indyjskich i azjatyckich. Galgant doskonale sprawdza się też jako dodatek do sosu sałatkowego z oliwą z oliwek. Można go też użyć jako dodatek do wina.
Roślina ta jest znana pod nazwą Alpinia lekarska i należy do grupy kłączy imbirowatych. Hildegarda von Bingen uważała go za jeden z ważniejszych środków przy chorobach serca. Nie jest ona jednak środkiem leczniczym do stosowania przez dłuższy okres czasu. Jest bardzo dobry i skuteczny przy: osłabionym sercu, niepokoju serca, bólach serca. Alpinia lekarska jest też pomocna w walce z chorobami wirusowymi, pomaga również przy bólach kręgosłupa. Hildegarda uważała, że galgant łagodzi chorobę lokomocyjną, zapobiega zawrotom głowy, dlatego polecała go w stanach osłabienia i wyczerpania.

Sposób użycia: szczyptę sproszkowanego galgantu dodawać do potraw.

Bertram

Mielony korzeń bertramu to znakomita korzenna przyprawa stosowana do sosów, zup, kanapek i sałatek.
bertram mielony

Sposób użycia: Spożywać 3-4 razy dziennie łyżeczkę proszku w czystej postaci z chlebem lub jako przyprawę.
Zalecana dzienna dawka: 50mg na 1kg masy ciała.
Bertram jest rośliną występującą w krajach śródziemnomorskich, arabskich i na Kaukazie. Wyglądem przypomina rumianek, ale różni go od rumianku ostry smak.
Hildegarda von Bingen polecała stosowani bertramu w codziennym odżywianiu oraz jako ziela leczniczego. Według niej Bertram jest dobry dla zdrowych, ponieważ przy infekcjach zmniejsza substancje gnilne (tabes, toksyny, nie strawione resztki pokarmu, substancje trujące) oraz buduje dobrą krew (przy wszystkich infekcjach). Wzmacnia u człowieka rozum i zdolności umysłowe (przeciw demencji, i chorobie Alzheimera). Przywraca siły choremu, który już zupełnie podupadł na zdrowiu i utracił wagę z powodu choroby (infekcje, choroby nowotworowe). Powoduje dobre trawienie nie pozostawiając niczego, co nie zostałoby strawione (dobra farmakokinetyka i farmakodynamika aktywnego składnika leku i resorpcja żywności przy zaburzeniach trawiennych). Stosowany codziennie zmniejsza zaflegmienie w głowie (przeziębienia, astma. oraz fibrynozie). Oczyszcza i klaruje oczy (zaćma, osłabienie wzroku).

Szczeć pospolita (Dipsacus fullonum)

szczecSzczeć pospolita to roślina należąca do rodziny szczeciowatych – Dipsacaceae, występująca w stanie dzikim prawie w całej środkowej i południowej Europie, również w Polsce.
Przez wieki szczeć była uprawiana w Europie jako roślina przemysłowa i lecznicza. Na około 100 lat zapomniano o jej cennych właściwościach. Obecnie bazując na badaniach japońskich, chińskich i częściowo europejskich wykazano, że może wspomagać leczenie boleriozy, ponieważ wykazuje działanie przeciwbakteryjne i poprawia stan układu immunologicznego.
Liście i korzenie szczeci pospolitej obfitują w związki czynne wykazujące działanie bakteriostatyczne, ochronne na miąższ wątroby, przeciwzapalne, przeciwreumatyczne i immunostymulujące. Natomiast szczeć wzmacnia układ odpornościowy, pomagając w ten sposób organizmowi w pozbyciu się boreliozy.